舜山寺 南宋 · 韓淲
七言律詩(shī)
風(fēng)沙跋馬度平原,眼底光陰幾換年。
霜?dú)鈷逗淙?,云容薄暮帶孤煙?div class="k333xnn" id='poem_sentence_1_550927_comment'>
經(jīng)行野寺尋詩(shī)和,邂逅殘僧把茗煎。
束縛一官真自笑,可無(wú)清興解鞍眠。