北風(fēng)沉漏夜如年,輾轉(zhuǎn)愁人獨(dú)不眠。
頹壁濃霜寒冽冽,破窗殘?jiān)吕渚昃辍?div class="05btk2i" id='poem_sentence_1_451582_comment'>
故鄉(xiāng)有夢(mèng)人千里,病骨誰(shuí)憐雪滿(mǎn)顛。
垂老自嗟還自笑,飛鴻誰(shuí)復(fù)慕江天。